పల్లవి: కన్నీటితో మొలకెత్తే విత్తు కాదు గెలుపంటే
ఆ నీటనె ఆరిపోయే దివ్వె కాదు బ్రతుకంటే 2 సా.
చరణం: తీరాన నవ్వులు రువ్వే ఆ అలనడుగు ఎపుడైనా
దూరాలను చెరిపేసే కళనెక్కడ నేర్చావంటూ?
విరబూసి నవ్వుతున్న ఆ మానునడుగొకమారైనా
ఆశలన్ని రాలినాక ఇన్ని నవ్వులెక్కడివంటూ?
పరుగెత్తే తెగువే ఉంటే చాలును నీలో
విరబూసే తలపే ఉంటె చాలును ఎదలో
మూగదైవోవును గాదా అపజయము అన్నది
వాహిని అయి ఉరుకును గాదా ఆ జయము అన్నది.
"కన్నీటితో "
చరణం : సంకల్పం నీలో ఉంటే శ్రమ తత్త్వం నీదే ఐతే
సాహసమే ఊపిరి అంటూ సహనంతో సాగిపోతే
నిరాశలు, నిట్టూరుపులు మేఘమల్లె కరుగును గాదా!
వరాలెన్నో వానజల్లై కురిసి బ్రతుకు పండును గాదా?
"కన్నీటితో"
చరణం : నవ్వు నువ్వు ఏకమయ్యి నందనమై సాగిపోరా
మనసు నీకు తోడైయుంటే శోకమైన శ్లోకమే గదరా
అంతులేని చరితని రాస్తూ మునుముందుకు సాగిపోరా
అవధి లేని ఆనందాన్ని అందరితో పంచుకుంటూ
కలకాలం నవ్వుతు నువ్వు బ్రతకాలిరా ఓ నేస్తమా.
"కన్నీటితో"
*********