Friday 27 June 2014

శిద్దాని భావగీతాలు

పల్లవి:   నవ్వులు చరితై పోయాయా?
           కన్నీరు భవితగ మిగిలిందా?
           లేలేత పెదవుల లాలనతో
           జగాన నిలిచే యోగమె నాకు
           ఉందో లేదో చెప్పవోయి తెలుగోడా
చరణం: కమ్మని మాధుర్యం పంచుతాను నేనంటే
           వద్దను దారిద్ర్యం పెరిగిందిగ నా ఇంటే
           బుడిబుడి అడుగులతో వామనుడై ప్రతివాడు
           శిరసును చూపంటూ తప్పటడుగులే వేస్తుంటే
           కాంతితో వెలిగే అమ్మల కన్నుల సాక్షిగా
           భ్రాంతితో మురిసే నాన్నల ఆశల సాక్షిగా
           అంపశయ్య పైనుండి అడుగుతుంటి ఈ మాట   ll నవ్వులు ll
చరణం:  చులకన మాటలతో చేస్తుంటే సన్మానం
            విలువే లేదంటూ చేస్తుంటే ఛీత్కారం
            గతాన్ని నేమరేస్తూ నింపుకుంటి క్షీరధార
            ఉగ్గును పడుతూనే పాపల నోట పసిపాపగ పుట్టాలని
            జ్వాలగ రగిలే సుకవుల ఆత్మల సాక్షిగా
            మూల్గుతు కుమిలే సాహితి సుమాల సాక్షిగా
            అత్యాశని తెలిసినా అడుగుతుంటి ఈ వరం.      ll నవ్వులు ll
                                   
                               ********

Monday 16 June 2014

శిద్దాని భావగీతాలు

పల్లవి:       ఓ తల్లి కన్నదేగా! నేటి నా ఈ దైన్యం
               ఆనాడే ఆ అమ్మకు తెలుసుంటే ఈ నిజం
               మారేది కాదా? ఈ సృష్టి నైజం చరణం:     అడుగు బైట పెట్టేవేళ, అడవే ఎదురొస్తుంటే                మాటేసి, మృగాలు మాటలకందని మారణహోమం చేస్తుంటే
               ఆరిపోయే జ్యోతులలో, మసకబారే దివ్వెలతో               వన్నెలద్దుకుంటున్నది నవ్యభారతం               అవమానపు దారులలో, ఆక్రోశపు లోతులలో ఆవిరైపోతుంటే     ఆడతనం
              నిట్టూర్పులు విడుస్తూ కొత్త చట్టాలు పుట్టిస్తూ               భయమనే బంగారు పంజరాన               భద్రంగా దాచుకోమంటున్నారా? మా భవితవ్యం
చరణం:    కడుపున కన్నైనా తెరవనినాడే ఆడపిల్లను కాటికంపే ఈ లోకానా               అడుగుకొక్క యముడంటూ, రావణులు కీచకులు కొల్లలంటూ               పుట్టిననాడే ఎందుకు అనలేదమ్మా
              దీర్ఘాయుష్మానంటూ నిండుగా నువ్ దీవించే ఆ దీవెన వద్దని               దీర్ఘమానవతిగా మనమంటూ దీవించమనేదాన్ని కదమ్మా ఆనాడే చరణం:   మానాలు మీకు చలిమంటలా?
              శీలాలు మీకు గడ్డిపోచలా?               కన్నీరుగా మా ఎదలలో రగిలే విషాదాలు
               ఇంకెన్నాళ్ళు మోయాలి మీ మగతనపు ఆనవాళ్ళు
               ప్రాయపు ఊసెందుకంటూ, అభిప్రాయాలు అసలు వద్దంటూ                 కనుగానని కామాన సాగుతున్న మీ పయనాన                 అమ్మను అమ్మగా ఇంకెంత కాలం చూస్తారో
                       **********